Onredelijkheid en nattevingerwerk troef met alcoholverbod
06 Mei 2013
Na een reeks geweldplegingen in de Kuipersstraat besloot het stadsbestuur, op aansturen van burgemeester Moenaert, om van donderdagavond tot zondagnacht een drankverbod in te voeren in een reeks straten in het Brugse centrum. Nu het verbod niet het verhoopte resultaat met zich meebracht, zal de burgemeester er nog eens over nadenken. Eerst handelen en dan denken dus.Het was enige tijd geleden al duidelijk, in een eerdere reactie enkele maanden geleden stelde Moenaert dat hij bij aanslepend geweld de hele Kuipersstraat zou sluiten. Uiteindelijk werd het een drankverbod voor een groot stuk van de binnenstad. Als de maatregel één ding duidelijk maakt is het dit: de burgemeester is kwaad. Het is ook het enige wat deze maatregel duidelijk maakt. In plaats van als een kwade oude schoolmeester over de speelplaats te bulderen had de burgemeester beter eerst nagedacht, (écht) overleg gepleegd en gezocht naar een onderbouwd beleid. Want dat het zover is moeten komen toont vooral het failliet van het Brugse uitgangsbeleid."Als ex-cafébaas weet ik uit ondervinding dat het uitgaansgeweld grotendeels gepleegd wordt door een begrensde groep," aldus Groen-voorzitter Sammy Roelant. "Dit geweld is minder vaak alcoholgerelateerd dan wordt aangenomen. In sommige subculturen leidt machogedrag en het vaak bijbehorende agressieve gedrag tot meer aanzien. Men drinkt dus niet meteen om beter te kunnen vechten bijvoorbeeld. In andere gevallen is de geweldpleging gekoppeld aan intimidatie of aan kleine criminaliteit. Het uitgaansleven en de cafés zijn meestal in de eerste plaats slachtoffers van dergelijke geweldcultuur." De groep veelplegers is bekend in de nachtelijke horeca en ook vaak bij de politie.Ondertussen heeft dit drankverbod niet het gewenste effect, zoals dit weekend bleek. Als men het probleem wil oplossen, is er dus een veelzijdige totaalaanpak op maat nodig. Die moet een aantal zaken bevatten. De nachtelijke politie-interventieteams in de uitgaansperiodes zijn best zoveel mogelijk dezelfde. Zo krijg je mensen die ervaren zijn om om te gaan met die situaties die zich typisch voordoen in het nachtleven en kennen ze alle sleutelspelers, zoals uitbaters en horecapersoneel, en weten ze wie de veelplegers zijn en wat de risico's zijn. Ook een aangepaste opleiding hiervoor zou zeker geen kwaad kunnen.Het grote probleem echter ligt in de bestraffing van geweldplegers. Justitie tilt vaak niet zwaar genoeg aan aggressiefeiten en vaak komen vechtpartijen niet voor de rechtbank en zijn er dus geen juridische gevolgen. Velen durven ook geen klacht indienen, noch de slachtoffers noch de cafébazen. Enerzijds uit angst, anderzijds uit gelatenheid omdat ze weten dat er weinig gevolg aan gegeven wordt. "Het zou een goed signaal zijn als de burgemeester spreekt met de procureur en zo een duidelijk signaal geeft aan justitie dat geweld streng en consequent moet worden bestraft, en dat binnen een redelijke termijn." Het voorstel van Moenaert echter om geweldplegers straatverbod te geven, lijkt geen lang leven beschoren. Steden die de burgemeester hiertoe bevoegdheid gaven werden keer op keer teruggefloten door de Raad van State. Het lijkt ons ook de bevoegdheid van justitie om te bestraffen, en niet aan de burgemeester om te proberen de scheiding der machten te negeren.Een derde deel van de oplossing moet liggen in de samenwerking met de nachtelijke horeca. Het Brugse stadsbestuur moet eindelijk inzien dat uitgaan een positief element van het stadsleven is, een element dat de leefbaarheid voor veel van de inwoners, zowel jong als oud vergroot. Er moet dringend een algemene visie komen hoe het nachtleven haar legitieme plaats in de stad kan krijgen en hoe er gezorgd kan worden voor een positief uitgaansklimaat. De cafés zijn hierbij een belangrijke partner en moeten net aangespoord worden om samen een zo aantrekkelijk mogelijk klimaat te creëren om uit te gaan. Tegelijk moet dit door het stadsbestuur positief gestimuleerd worden. De cijfers tonen al een decennium lang aan dat de sector het financieel moeilijk heeft en dat er vanuit het beleid weinig liefde verloren is gegaan aan het caféleven. Als men wil dat de sector haar verantwoordelijkheid neemt, zal men ook moeten zoeken hoe men haar economisch leefbaarder kan maken."Maar de eerste les voor ons stadsbestuur blijft: 'Bezint eer ge begint!' Overleg met de betrokken partijen, verzamel zoveel mogelijk kennis, zoek wetenschappelijke gegevens en handel dan. Want schieten uit de heup heeft nog nooit iets opgelost. Daarom kant Groen Brugge zich fel tegen een onredelijke maatregel als het alcoholverbod, die bovendien weinig zoden aan de dijk brengt," zo besluit Sammy Roelant.