Wat de discussie betreft over de dotatie van de stad aan het OCMW.  Elk jaar opnieuw wordt die discussie gevoerd in de sfeer van ‘toch wel veel geld dat naar het OCMW gaatÂ’. Welnu wij vinden vanuit Groen! dat er absoluut geen euro te veel naar het OCMW gaat, integendeel deze dotatie mag groter worden gezien het volledig ontbreken van een sociaal beleid binnen de begroting van de stad Brugge. Reeds jaren terug is er beslist dat alles wat “sociaal en maatschappelijk” is bij het OCMW zou worden ondergebracht.  Dit heeft voor gevolg dat ondertussen veel expertise bij het personeel van het OCMW terug te vinden is en dus niet langer meer bij de stadsdiensten.  Juist daarom moet de dotatie van de stad aan het OCMW jaarlijks stijgen om er zo voor te zorgen dat het sociaal beleid binnen Brugge groter kan worden en niet stagneert zoals dit nu het geval is. Woonbeleid, vreemdelingenbeleid, asielzoekers, sociale tewerkstelling, crisisopvang, budgetbegeleidingen,Â….dit is een kleine greep van die onderwerpen die acuut zijn en in Brugge geen uitgesproken oplossing krijgen.  Meer beleidsruimte voor het OCMW zou hier een oplossing kunnen voor zijn. Zoals gekend maken wij met onze partij geen deel uit van de OCMW raad.  Ik weet natuurlijk wel dat we die raad ten allen tijde kunnen volgen, maar naast tijdsgebrek weet elkeen die met politiek bezig is dat dit niet hetzelfde is: meevolgen of meedoen! Daarom geef ik ook direct toe dat we over deze OCMW begroting bitter weinig weten.  Het is dan ook moeilijk om hier een gefundeerde en eerlijke kritiek te formuleren.  Wat we wel zien:De grote inspanning die het OCMW geleverd heeft ten bate van de groene energie.  Zoals we weten kent dit natuurlijk enkele dubbele discussies: alleen kapitaalkrachtigen kunnen genieten van de subsidies! gaat het hier over groene energie of over geld verdienen? De winsten die op die manier gegenereerd worden, worden betaald door diegenen die grijze energie gebruiken.  Zonder een studieopdracht te laten uitvoeren weten we allemaal dat het publiek van het OCMW zo goed als allemaal tot dit publiek behoren. Dus toch wel een beetje cynisch: hoe meer subsidie het OCMW van Brugge krijgt via de groene stroom certificaten, hoe duurder de grijze stroom wordt die de klanten van het OCMW (met problemen om de eindjes aan elkaar te knopen) zullen moeten betalen en dus hoe meer zij nog zullen moeten beroep doen op het OCMW dat dan op zijn beurt weer meer middelen moeten zoeken op die hulp te biedenÂ….en dus misschien nog meer zonnepanelen zal gaan plaatsenÂ…. Hoe geraak je daar uit?  Dat lijkt me vrij simpel: zorg dat alle mensen met bv een leefloon meegenieten van de elektriciteit die het OCMW zelf maakt.  Zorg dat die mensen geen elektriciteitsfactuur meer krijgen.  Misschien weer een simplistische redenering maar ik daag u uit om dit verder te bekijken.  Verder moet het zo zijn dat alle woningen die door het OCMW of de vereniging SVK worden beheerd absoluut voldoende geïsoleerd zijn om zo weinig als mogelijk energie te verbruiken.  We weten dat ook hieromtrent een en ander op stapel staat in het kader van sociale economie maar wij dringen er op aan dat dit element echt wel consequent naar alle mensen in armoede in Brugge wordt meegenomen. Zo ver zijn we helemaal nog niet. Verder zie ik een ontwikkeling van de laatste jaren: er worden steeds meer verenigingen gesticht binnen de sociale sector.  Zelf kan ik ondervinden dat binnen de vereniging SVK zeer goed werk geleverd wordt dank zij deze manier van werken.  Ik hoor van andere actoren binnen de diverse verenigingen ook niet direct dissonante klanken. In tegenstelling tot de gemeentelijke vzwÂ’s (waar wij wel onze bedenkingen bij hebben) wordt de volledige raad van het OCMW opgenomen in de organen van de desbetreffende vereniging.  Hiermee wordt de controle op de werking toch beter gegarandeerd dan bij de gemeentelijke vzwÂ’s.  Blijft natuurlijk dat de OCMW raad door de getrapte verkiezingen op zich geen democratische instelling is. Wat natuurlijk verder opvalt bij het OCMW Brugge is de grote inspanning die men levert voor de renovatie en vernieuwing van de rusthuizen in het Brugse.  Dat is natuurlijk goed en wellicht gewoon noodzakelijk.  Maar bij dit onderwerp blijven we toch met een zwaar pijnpunt zitten. Ik hoorde de voorzitter van het OCMW heel duidelijk aangeven dat men er van uitgaat dat binnen het beschikbare aantal plaatsen in de diverse rusthuizen in de toekomst alleen nog plaats zal zijn voor de echt zorgbehoevende oudere. Dit plaats ons dus nog maar eens voor het probleem dat wij hier in deze raad steeds maar proberen onder de aandacht te brengen: er zijn veel te weinig alternatieve woonvormen voor ouderen in Brugge.  De cijfers uit het voortgangsrapport van het Stedenbeleid zijn ook duidelijk (zie pagina 8): we halen met moeite de helft van wat er zou moeten zijn. De inhaalbeweging die gepland is gaat over rusthuizen en serviceflats.  Dat is ok, maar er is nog een tussenstap.  Tussen de woning waar de ouder woont (meestal alleen en dit reeds vele jaren) en het rusthuis of het serviceflat (te duur voor heel velen) moet er een tussenstap komen.  Ik verwijs nogmaals naar het project in Sint-Kruis.  In het Mantelstuk zijn een twintigtal studioÂ’s ter beschikking die meestal door ouderen worden gekocht of gehuurd.  Uit ervaring heb ik kunnen zien dat dit een perfecte tussenstap kan zijn voor velen.  Iets dergelijks zou in elke wijk van deze stad moeten aanwezig zijn.  Daar naar toe streven lijkt me pas een ambitieus maar noodzakelijk project.  Van dergelijke woonvormen vind ik echter niets terug in deze begroting. Verder is er naar de rusthuizen toe toch een zeer grote bekommernis om voldoende verpleegkundigen en verzorgenden te kunnen in dienst nemen.  Nu reeds kun je vaststellen dat op bepaalde diensten, zowel in de rusthuizen als in het AZ Sint-Jan, een te hoog aantal langdurige zieken zijn.  Men krijgt de personeelsquota niet opgevuld waardoor velen die in dienst zijn afhaken, waardoor het te kort nog groter wordt en dus ook de druk op diegenen die het volhouden.  Dit is uiteraard geen Brugs fenomeen.  Toch vraag ik aan de voorzitter van het OCMW om ook hier zijn creativiteit en die van zijn diensten ten volle te laten spelen.  Afwachten en advertenties plaatsen heeft in deze geen zin.  Enkel een actief en een geëngageerd personeelsbeleid kan hier soelaas brengen.  In die zin was de recente plaats in de top drie van “het meest gezonde bedrijf” op zich goede PR.  Maar verder zie ik in de teksten en in deze begroting geen inspanningen om te pogen hieraan iets te doen. Wat dan de armoede in Brugge betreft.  Zoals bijna overal stijgt het aantal mensen dat beroep doet op schuldbemiddeling.  Verenigingen die actief zijn rond armoede geven dit fenomeen aan als een van de bewijzen dat armoede in Brugge stijgt.  In de cijfers zien we een stijging tussen 2000 en 2009 van 132 dossiers tot 911 dossiers.  (bl144 en verder)  Ik verneem dat er naast de ongeveer 1.000 dossiers in beheer er een wachtlijst is die ongeveer even groot is.  1.000 mensen in Brugge die op een wachtlijst staan om te kunnen in schuldbemiddeling gaan!!!  Dat is hallucinant.  Indien schuldbemiddeling nodig is dan is dit steeds een acuut probleem en niet iets dat op een wachtlijst kan geplaatst worden.  Ik zie in de begroting geen enkele poging om hieraan iets te gaan doen.  Dat is niet ok. Wat de centrale keuken “Ruddersstove” betreft.  Dit gebouw werd geconcipieerd om meer dan alleen de klanten van het OCMW van Brugge te kunne bedienen.  Ik denk dat er op vandaag alleen een overeenkomst is met het OCMW van Roeselare over een participatie in deze werking.  Indien er dus niet meer samenwerkingsverbanden kunnen worden afgesloten dan zal dit geheel een verlieslatende uitbating worden.  In elk geval is er voor 2011 een verlies van 650.000 euro voorzien en ook voor de jaren 2012 en 2013 is er een vergelijkbaar verlies voorzien (zie bl 306-309).   Om te besluiten: we zien een heel aantal goede zaken gebeuren we hebben te veel grote vraagtekens daarom zullen we ons onthouden bij de goedkeuring van deze begroting. Guido Maertens