Het is zonder twijfel goed wonen in Brugge. Dat komt volgens mij deels door het kleinschalige karakter van de stad, terwijl we toch beschikken over de voordelen van een grote stad. Brugge wordt vaak een groot dorp genoemd; misschien moeten we dit niet als belediging opvatten maar eerder als een grote sterkte. Die sterkte moeten we benutten: je hoeft niet groot te zijn om sterk te zijn. Wonen in een dorp stond vroeger garant voor een rustig leven. Weinig drukte, iedereen kende iedereen, mensen woonden in het groen. Tegenwoordig worden dorpen vaak doorsneden door een drukke weg en maakte groen plaats voor auto’s en industriële landbouw. Tramlijnen en later meer en meer buslijnen werden afgeschaft. Door de auto vergrootte de afstand met de stad. We moeten goed beseffen dat automobiliteit veel heeft kapotgemaakt. Die fout mogen we niet meer maken bij het verder ontwikkelen van Brugge en haar deelgemeenten, integendeel, we moeten ze rechtzetten. Een stad kan leefbaar gehouden worden door haar op te delen in dorpskernen, elk met voldoende aanbod aan winkels, ontspanningsmogelijkheden en een vlotte verbinding met het openbaar vervoer op wandelafstand. Ouders kunnen hun kinderen zonder zorgen in autovrije woonstraten laten spelen. Hun auto kunnen ze achterlaten op wijkparkings. Boodschappen uitladen kan natuurlijk wel voor de deur en voor mensen die moeilijk te been zijn kan een uitzondering gemaakt worden. In de Vaubanwijk in Freiburg kan je met je eigen ogen zien dat dit concept succesvol is. De rustige sfeer die in deze wijk hangt heb ik nog nooit ergens anders ervaren. In autovrije wijken kan de vrijgekomen ruimte gebruikt worden voor meer groen. Wetenschappers toonden al aan dat groen in de stad mensen gelukkiger én gezonder maakt. Zou het niet fijn zijn moesten we daarvoor het nuttige aan het aangename koppelen en bomen en struiken met eetbare vruchten en noten aanplanten? Of oude parkeerplaatsen reserveren als moestuintjes voor bewoners zonder tuin? Niets zo lekker en gezond als plukverse groenten en fruit. Om de klimaatopwarming een halt toe te roepen moeten we met z’n allen minder broeikasgassen uitstoten. Energie wordt onvermijdelijk duurder. Passief wonen moet de norm worden, maar actieve woningen zijn nog beter: dit zijn woningen die meer energie opwekken dan ze verbruiken. Ook hier weer is de Vaubanwijk in Freiburg het bewijs dat het werkt. Zonnepanelen op het dak zorgen voor elektriciteit, een lokale energiecentrale op houtpellets en aardgas vangt minder zonnige dagen op en dient ook als wijkverwarmingsysteem. Hiermee kunnen de woningen verwarmd worden zonder elk over hun eigen cv-ketel te moeten beschikken. Dat komt zowel qua installatie als qua energiekosten een stuk goedkoper uit. Door zo weinig mogelijk verplaatsingen te moeten maken en door eigendommen te delen kan wonen goedkoper worden. Een auto- en (bak)fietsdeelsysteem, een uitleendienst voor werktuigen, tuinen samenvoegen tot één supertuin,... Concepten als co-housing (een mini-wijk waar elk zijn eigen woning heeft maar met gezamelijke ruimte) en kangoeroewonen (een huis delen met toch elk je eigen privé-woning) zijn interessant en moeten bekender worden bij het grote publiek. Wonen kan ook goedkoper worden als de grond waarop een woning staat eigendom blijft van de stad of van een Community Land Trust en enkel het huis er op betaald moet worden.  Groen heeft dus slimme oplossingen om wonen in Brugge terug betaalbaar en nòg aangenamer te maken. We hopen op jouw stem om dat te kunnen verwezenlijken. Vragen of opmerkingen? Discussier gerust mee op Facebook. Binnenkort deel 2: Slimmer mobiel