Een nieuwe privé-aandeelhouder zou toetreden tot Eandis Assets, dat goed is voor zo’n 80 % van het Vlaamse distributienet dat gas en elektriciteit bij ons thuis brengt. Die nieuwe aandeelhouder zou het Chinese staatsbedrijf State Grid Corporation of China worden, het grootste elektriciteitsbedrijf én het tweede grootste bedrijf ter wereld, en bovendien geplaagd door verdenkingen van corruptie. Voor hun instap in Eandis Assets van 14 % betalen ze 830 miljoen euro, zo’n 70 % (!) boven de instapprijs en 50 % meer dan de tweede hoogste bieder. Voor Groen zijn er heel wat redenen om deze ‘superdeal’ met de nodige argwaan te bekijken. “Dat een Chinees bedrijf, dat reeds fors is geïnfiltreerd in o.m. het Portugese, Braziliaanse en Italiaanse energienetwerk, meer dan 70 % boven de vraagprijs gaat voor een participatie in het Vlaamse netwerk, roept heel wat vraagtekens op”, aldus Charlotte Storme, gemeenteraadslid van Groen Brugge. “Zeker wanneer je de deal in detail gaat bekijken en beseft dat ze dit niet hebben gedaan voor de schone ogen van de Vlaamse lokale bestuurders. Alhoewel deze laatsten (van CD&V, N-VA, sp.a en Open VLD) dat wel schijnen te geloven.” “Zo is de meerwaarde voor een stad als Brugge minimaal. Het geld wordt in de eerste plaats gebruikt om die andere kapitalist, Electrabel, uit te kopen. In de plaats krijgen we dan geen Franse, maar een Chinese mastodont”, aldus Storme. “En de positie van die mastodont wordt nog sterker gemaakt, want er zitten in de deal verschillende clausules die de return on investment van State Grid moeten garanderen. Als ze het niet eens zijn met bepaalde beslissingen, kunnen ze eruit stappen en hun geld terugkrijgen. Of de aandelen kunnen verkocht worden aan eender welke derde partij. En dat allemaal gekoppeld aan geheimhoudingsclausules én een bovenmatig aantal bestuurders. We geven dus met andere woorden de controle over ons energienetwerk potentieel in handen van om het even wie. Tenzij we een zware kostprijs betalen om het terug te kopen. En dat allemaal met een minimale democratische controle.” “Los van die financiële en juridische constructies is het echter vooral ook de vraag waarom men voor een essentieel iets als energie niet eerst in de richting van de burger kijkt. Er wordt steen en been geklaagd door de huidige regeringspartijen dat er in dit land 220 à 250 miljard euro op spaarboekjes wordt opgepot en dat ‘dat geld zou moeten rollen’. Er worden staatsobligaties uitgeschreven om staatsschulden te dempen. En dan komt een kans als deze voorbij om een zeg te hebben in één van dé hete hangijzers voor de toekomst – onze energievoorziening – en er een mooie investering voor u en mij van te maken … en dan kijkt men in de richting van China. Meer nog: deze deal garandeert State Grid een jaarlijks rendement van zo’n 40 miljoen euro (4 à 5 %) die u en ik naar China mogen brengen. Van een transfer van west naar oost gesproken!”, vervolgt Charlotte Storme. "Negatieve bonus is dan nog dat er geen enkele afspraak wordt gemaakt over sociale tegemoetkomingen of klimaatdoelstellingen, wél over dividenden." “We staan trouwens niet alleen met deze kritiek, verre van. Onder meer in De Tijd, Knack, MO* en De Standaard werd al erg kritisch bericht over deze deal en Transitienetwerk Middenveld roept samen met o.m. China-kenner Jonathan Holslag (deze week nog op het stadsdebat rond ruimtelijke ordening in Brugge) op om de petitie tégen de deal te ondertekenen.” Storme besluit: “Om al die redenen kunnen we dit punt niet goedkeuren en vragen we minstens het uitstel ervan, tot alle punten en komma’s van deze deal voor de buitenwereld helder zijn gemaakt. Onze energie is te belangrijk om zomaar af te staan aan een buitenlandse monopolist.” Meer lezen?Zie pagina Transitienetwerk MiddenveldZie artikel MO*