Het zijn moeilijke tijden, dat kan niemand ontkennen. De gevolgen van de bankencrisis uit 2008 en de bijhorende aanslag op de publieke middelen laat zich nog voelen. Tot vandaag nog voelen we de schokgolven. Kapitaalsconcentraties die zich onttrekken aan nationale controle, of die de natiestaten en verschillende overheden tegen elkaar uitspelen zetten de publieke financiën onder druk. Brugge ontsnapt niet aan een aantal mondiale en regionale factoren. Dat zijn de omgevingsfactoren waar we mee moeten werken: Meer armoede, vergrijzing, minder publieke middelen, afbouw van de solidariteit, een gestokte economische groei,.... Het geeft ook zijn impact op de Brugse financiën. Het lijkt wel de kwadratuur van de cirkel: we moeten de financiën in evenwicht houden voor de toekomst, we moeten tegelijkertijd ook investeren in die toekomst, ondertussen mogen we de Bruggelingen hier en nu niet in de steek laten en willen we de solidariteit in stand houden. Elk van de raadsleden hier aanwezig die op de stoel van schepen Lalloo zou terecht, zou met dezelfde uitdagingen geconfronteerd worden. Daar moeten we niet lastig over doen. In deze dagen alles tegelijkertijd willen: een schuldafbouw, solidariteit, investeren, denken aan de toekomst...de vraag is of dat kan? Hierop in de praktijk een antwoord bieden zou voor elk van ons een grote uitdaging zijn. De meerjarenbegroting, en als uitvloeisel daarvan, het budget 2015 en de jaarrekening, het moet gezegd zijn in een zekere mate zeer degelijk. Ik zou het in zekere zin associëren met goed, degelijk ouderwets vakmanschap. En daar is op zich niks mis mee. Pas op schepen, voor u gaat zweven door de complimenten er zitten ook een aantal schoonheidsfoutjes in he, zoals de veel grotere dan begrote uitgaven en het onvoorziene tekort in 2014.   Ondanks dat degelijke werk, blijven er donkere wolken boven deze begrotingen hangen. Hoe zit het bijvoorbeeld met de stijgende pensioenlasten? Die dreigen de komende twee decennia de pan uit te swingen. Ik was echter niet bij machte uit deze meerjarenbegroting af te leiden hoe deze toekomstige last zal opgevangen worden, laat staan voorbereid. Integendeel, net voor deze grootste impact hiervan voelbaar zal zijn, zal de stadsschuld toegenomen zijn tot 134 miljoen euro. De intercommunales komen stuk voor stuk in slechtere papieren, sommigen putten uit hun reserves om de dotaties op peil te houden, eenmalige meevallers zoals de verkoop ECS, dragen niet bij tot een solidere basis. De verhouding tussen de 5 miljoen euro die Brugge wil bijdragen aan IVBO en de 5,5 miljoen die IVBO inschrijft als bijdrage zal bij 1 van de twee een begrotingslijk uit de kast doen vallen. Maw veel van de middelen waarmee Brugge zich rechthoudt draineren andere overheidsinstanties. Er zijn ook nieuwe omgevingsfactoren die een impact zullen hebben op de stadsfinanciën, zo zal bijvoorbeeld het snijden in de inschakelingsvergoedingen, de vroegere wachtuitkeringen ongetwijfeld een impact hebben op het aantal leefloners en dus ook op de ocmw begroting. Ook de besparingen in cultuur, jeugd, sport etc. zullen zich lokaal laten gevoelen. En niet ten goede. Intussen lijkt er geen economische heropleving in te zitten binnen het huidige economische systeem, aan het einde van het petroleumtijdperk. Allemaal slecht nieuws dus voor onze schepen van financiën, die zich ongetwjfeld heel vaak zorgen moet maken en wakkere nachten heeft.   Maar: uitdagingen zouden geen uitdagingen zijn, en mensen zouden geen mensen, zijn als er geen creative oplossingen voor bestonden. Als we tegelijkertijd de schulden binnen de perken willen houden, sociaal beleid voeren en toch willen investeren in een nieuwe duurzame toekomst met wel voldoende reserves voor de pensioenlasten bijvoorbeeld, dan zullen slim moeten omspringen met elke euro. Wij willen daarom graag enkele suggesties doen aan het stadsbestuur in onze gezamenlijke strijd voor een duurzaam financieel beleid.   -Zo was er sprake van de aanwending van extra Europese middelen. Hier kunnen we alvast de suggesties doen, voor het onderhoud van historische gebouwen, en ze bijvoorbeeld klimaatneutraal te maken zijn er middelen via Europese regionale ontwikkelingsfondsen. Ook het fonds creatief Europa kan interessant zijn voor Brugge. -Dat brengt ons bij het klimaatplan, waarvan de budgettaire impact, qua besparingen nog niet terug te vinden is. Wij menen dat een wetenschappelijkedoorgedreven aanpak de stadsbegroting substantieel geld kan besparen. -Misschien moet de stad ook eens bestuderen hoe door het gebruik van Open Source geld kan uitgespaard worden op het immer aanzwellende informatica budget. Deze piste is tot op heden nog nooit serieus onderzocht. -De overdracht van het stedelijk onderwijs naar het GO kan de stad op termijn zeker 2 miljoen euro per jaar besparen. Zonder kwaliteitsverlies op onderwijskundig vlak.   Een andere pivotale rol in onze beoordeling van het meerjarenplan is weggelegd voor het investeringsfonds. Dit is de feitelijke marge die de stad heeft tussen een conservatief beleid dat traagjes maar zeker achteruitboert of een innovatieve stad met toekomstperspectieven.   Tot op heden kwam er nog niet veel naar buiten van wat er met dat geld zal gebeuren. En ook in de meerjarenplanning vinden we weinig terug tot op heden. Maar in tegenstelling tot veel anderen ben ik daar niet per se pessimistisch over. Een euro die nog niet uitgegeven is, is ook nog niet slecht besteed. Dus zolang dat potje nog ongelabeld is, is er hoop. We hebben in Brugge nog de kracht dat we kunnen investeren, laat het dan ook terugverdieninvesteringen zijn. En waar hoop ik dan precies op? Dat dit investeringsfonds zal dienen om lokaal de transitie te maken naar de nieuwe economie, de nieuwe samenleving die op ons afkomt. Om te investeren in stadslandbouw, in cradle to cradle, in duurzame energie, in coöperatieven, enz. Projecten die de toekomst voorbereiden. En die later zichzelf dubbel en dik zullen terugverdienen voor Brugge. In die zin ben ik zeer positief over het project de toekomst van Brugge en de voorstellen die daar worden ingegdiend, daar zitten immers heel veel sociaal-ecologische projecten in die heel dicht aanleunen bij onze visie. Het is dus duidelijk volgens de Bruggeling is de toekomst van Brugge groen.   Tot slot willen toch nog een heel ernsitge caveat meegeven aan het bestuur: Ik zou dringend vragen een lange termijnstudie te doen van de impact van de pensioneringen op de begrotingen van de komende 20 jaar. Zodat we daar een rationeel onderbouwd debat over kunnen voeren in de gemeenteraad, en kunnen zien welke financiele inspanningen nu ons kunnen behoeden voor een kater later. Het probleem negeren zal het niet doen weggaan.