Ik had steeds de indruk dat Socialisten, Sociaaldemocraten en centrumlinkse Christendemocraten volleerde Keynesianen waren. Dat betekent dat ze de mening zijn toegedaan dat overheden, ook lokale, extra moeten investeren in de economie tijdens crisisperiodes om de conjunctuur om te buigen. Als Groenen kunnen we tot op zekere hoogte deze redeneertrant volgen. Met dien verstande dat wij verlangen dat die investeringen gebeuren op een toekomstgerichte manier: namelijk dat ze dienen om te investeren in een duurzame, groene of blauwe economie. Een economie die zelf schone energie produceert, haar afhankelijkheid van grondstoffen vermindert, de transitie mogelijk maakt van een oude, traditionele economie naar een toekomstgericht project. Investeringen die ook een multiplicator effect hebben: elke euro brengt een veelvoud op.   Wij hebben dan ook altijd het principe van een Toekomstfonds gesteund. Zelfs als er geen duidelijkheid was over waaraan het geld kon besteed worden. We gingen er van uit dat het geld zo lang het nog niet uitgegeven was, het zeker al niet slecht uitgegeven was en dat de stad intussen door het voortschrijdend inzicht in de communicatie met burgers en middenveld tot goede ideeën zou komen. We dachten hierbij aan het klimaatforum en de covenant of mayors, de adviesraden, de Toekomst van Brugge (waar veel enthousiaste Bruggelingen met gouden ideeën op afkomen), tot de prachtige ideeën van stadsplanner Jan Gehl op de opening van de Triënnale,.. Er zijn zoveel mogelijkheden voor Brugge, we kunnen zoveel mooie keuzes maken die onze toekomst beter maken. Dit is van levensbelang voor een levende stad die zo veel last heeft van ontgroening (het verdwijnen van jongeren). Dat de studie rond ontgroening en migratie nog altijd niet gerealiseerd werd, is daarbij een triestig, maar hopelijk toevallig en eenmalig feit in deze budgetten.   Nu zijn we bijna halfweg de legislatuur en begin ik te vrezen dat het rechtse austerity denken ook ons stadsbestuur heeft besmet, en zo een angst om te investeren heeft tot leven gewekt. We stellen immers vast dat er halfweg de legislatuur van het befaamde toekomstfonds, dat de uitvoering van het beleidsplan moet garanderen, nog geen nikkel of cent is uitgegeven.   Als het niet door een rechts beknibbeldenken is? Waarom komen die investeringen er dan niet?   Zijn er geen frisse goede ideeën binnen het bestuur? Luister rond u, er leeft zoveel. Ook met Groen Brugge willen we graag innovatieve ideeën aanreiken. Of is het hommeles tussen de meerderheidspartijen en gunnen ze elkaar geen successen? Dat zou zodanig spijtig zijn voor onze stad, dat ik echt hoop dat dit niet de oorzaak is. Ego's, strategietjes en politiek-electorale spelletjes mogen immers nooit de bovenhand krijgen op het belang van onze burgers. Of ontbreekt de daadkracht om de logge tanker in beweging te krijgen? Zijn de ambtelijke lasten zo zwaar, dat elke vijs, elke nagel die wordt aangekocht een driejarenplan vereist? Wel doe daar iets aan, of als je de moed en energie, het voluntarisme niet meer hebt. Ruim baan voor een jonge partijgenoot met veel goesting en daadkracht, misschien Pieter Marechal of Matijs Godderis?   Maar laat het asjeblieft vooruitgaan. Ondertussen is wonen nog altijd problematisch duur in Brugge, vertrekken de jongeren nog altijd naar andere steden, groeit de armoede bij velen, groeien meer en meer kinderen op in armoede. Zijn dit geen problemen die dit bestuur met daadkracht wil aanpakken? Laat dus uw stadsontwikkelingsbedrijf geen lege doos zijn, voer nu eindelijk die taxicheques in, investeer eens echt centen in jullie klimaatplan, maak eindelijk een sterke doorstart met het project vismarkt, zorg eindelijk voor die overdekte skatepiste, ontwerp duurzame bedrijventerreinen,… Laat het asjeblieft vooruitgaan. De wereld daarbuiten verandert snel. De internationale politiek is log en immobiel. Het is lokaal dat het moet gebeuren: neem jullie verantwoordelijkheid.