van belangenvereniging voor grootgrondbezitters tot natuurvereniging in 1 stap
04 Juni 2013
Vanavond beslissen we over samenstelling van de Gecoro. De belangrijke adviesraad die de ruimtelijke ordening adviseert. Groot was onze verbazing met Groen toen bij de samenstelling en toelichting bleek dat niet langer de minaraad (de mileu- en natuurraad) een afgevaardigde mocht zenden maar dat het college in de plaats gekozen had voor de vereniging Landelijk Vlaanderen, een belangenverening vor grootgrondbezitters. Ik citeer de toelichting: Op grond van onder andere de representativiteit van de organisaties in de gemeente wordt een voorstel tot invulling van de maatschappelijke geledingen gedaan. -2 vertegenwoordigers van natuur- en milieuverenigingen, nl Natuurpunt en Landelijk Vlaanderen (i.p.v. Mina-raad). Waarbij i.p.v. mijns inziens wil zeggen in plaats van. (Nochtans beweerde de schepen in het berek dat ene niet in plaats van de andere kwam). Kortom men heeft de eigen goedwerkende, adviesraad die zowat alle natuurverenigingen bevat, geweerd uit de gecoro ten koste van de vereniging Landelijk Vlaanderen, waarvan beweerd wordt dat ze een mileu- en natuurvereniging is. Blijkbaar is enkel het college trouwens deze mening toegedaan. Want in haar motivatiebrief schrijft genoemde vereniging bij monde van kandidaat Bruno Gilès de Pelichy het volgende: “Landelijk Vlaanderen vertegenwoordigt de 'Landelijke grondeigenaars' een maatschappelijke geleding zoals de 'Land- en tuinbouwers' en zoals de leden van de 'Milieu- en natuurverenigingen'.” Zij vragen overigens zelf als een landbouwersvereniging beschouwd te worden in hun motivatiebrief. Kortom, deze mensen zelf pretenderen niet eens een milieu- en natuurvereniging te zijn. De andere mileu- en natuurverenigingen vinden dit geen milieu- en natuurvereniging. De minaraad vindt dit niet. Ik vind dit niet. Enkel het college vindt dit blijkbaar. Als we kijken naar de statuten en achtergrond van deze vereniging 'Landelijk Vlaanderen' dan komen we inderdaad uit bij een groep grootgrondbezitters, grotendeels de erfgenamen van de landadel. Misschien was het het volgende maatschappelijk verheven uitgangspuntuit hun motivatiebrief dat het stadsbestuur wist te charmeren: “Wij betalen 30 keer meer belastingen dan alle natuurverenigingen samen.” Misschien kunnen we nu we de privileges van de adel herstellen, meteen ook terug naar het cijnskiesrecht gaan? Wie meer betaalt heeft meer te zeggen? Nog een mooitje om het af te leren: “De afgelopen jaren verzande het plattelandsbeleid in een opeenstapeling van regels, betutteling en regelneverij. Deze toenemende reglementeringen, belemmeringen en inmengingen van en in het privé ondernemerschap werkt ontmoedigend.” zo staat op hun site. Wel, als deze mensen moeten mee advies geven over het opstellen van de duidelijke ruimtelijke regels waar Vlaanderen zo nood aan heeft, dan houden wij ons hart vast. In het berek probeerde u nog te zeggen dat deze mensen zo veel gronden hadden, dat het nuttig kon zijn om hen te betrekken indien er trage wegen moesten aangelegd worden. Ten eerste dient de gecoro niet als netwerking instrument. Ten tweede stellen deze mensen zelf dat ze geen voorstanders zijn van de trage wegen. Ten derde zijn trage wegen juridisch afdwingbaar. Tenslotte, blijkt na lange rondvraag, niemand zich ook maar iets van activiteiten ontplooit in Brugge te herinneren van deze organisatie. Ook niet diegenen die ik ken die reeds decennia bezig zijn rond natuur en milieu. Blijkbaar zijn deze mensen vooral bedreven in het debat àchter de schermen? Dat moet haast wel, want ik vind geen enkele maatschappelijk relevante motivatie om deze keuze te maken. En toch zitten ze daar. Wel ik heb diepgaande twijfels bij deze keuze. Hoe kiest dit zogenaamd linkse bestuur voor de belangen van de particuliere, grotendeels adelijke grootgrondbezitters boven de eigen erkende Minaraad?