Op 24 november ll. verdronken minstens 27 mensen op de Noordzee. Mensen op de vlucht uit landen waar het niet veilig is: waar oorlog woedt, honger hen met de dood bedreigd, of waar corruptie heerst, mensen gevangen zet om redenen die geen reden tot gevangenneming of zelfs terdoodveroordeling niet zou mogen zijn, enzovoort.

Van de wereldwijd om en bij de 84 miljoen vluchtelingen bevinden de meeste van hen zich in eigen of naburig gelegen land. Het is slechts een minderheid van hen die Europa bereikt.

Europa schendt echter schaamteloos de rechten van deze mensen op de vlucht. Ik verwijs naar het kamp Moria, nu reeds 6 jaar een plaats waar te veel mensen opeen zitten, zonder de nodige zelfs minimale basisvereisten, en tot gevolg hebbende dat kinderen zichzelf verminken of doden. Ik verwijs naar de pushbacks op de Middelandse Zee en recent wat gaande is aan de grens Wit-Rusland / Polen. Dichterbij verwijs ik naar Frankrijk, Calais en Duinkerke waar meerdere malen per week de enige bezittingen van deze mensen op de vlucht, tenten, zeilen, dekens en kledij, schaamteloos door de Franse politiek wordt stukgesneden en vernietigd. Onlangs ook de door vrijwilligers aldaar geïnstalleerde douches.

‘Fort Europa’ wordt onder ons ogen verder uitgebouwd met een dagelijks schenden van mensenrechten, van internationaal maritiem recht en het criminaliseren van vrijwilligers die deze mensen hulp bieden.

In België slapen in Brussel dagelijks honderden mensen buiten, wachtend op de toelating om zelfs nog maar hun aanvraag tot asiel te mogen indienen; is er de nog steeds onopgeloste situatie van de vluchtelingen in Zeebrugge; en is er een tekort aan bedden ook voor de mensen die een aanvraag tot asiel hebben kunnen indienen zodat ook zij zonder dak boven het hoofd moeten zien te overleven en waarvoor de staatssecretaris voor asiel en migratie een oproep doet aan onder meer de lokale besturen om deze nood te lenigen.

Onder al deze mensen op de vlucht bevinden zich vrouwen en kinderen, jongeren en ouderen, mensen met of zonder diploma. Allemaal mensen zoals u en ik.

Uit bekommernis voor deze mensen stel ik, en met mij zeer veel anderen, volgende vragen:

• wie redt deze mensen op de Noordzee, en hoe wordt vermeden dat straks ook de Noordzee een massagraf wordt zoals de Middellandse Zee er al één is?
• wie houdt toezicht op het naleven van het internationaal maritiem recht (waaronder het verplicht geven van bijstand) op zee?
• de provinciegouverneur deed een aantal boude uitspraken, en graag had ik dan ook geweten wat het standpunt is van Brugge m.b.t. de aanpak van deze realiteit: is de Stad Brugge al dan niet voorstander van een optreden van Frontex zoals gekend is in de Middellandse Zee? Investeren we in pushbacks en terugkaatsspelletjes tussen de kustwachten van België, Frankrijk en de UK, of in het bieden van hulp en het respecteren van mensenrechten?
• gegeven de vraag van de staatssecretaris: wat zal OCMW Brugge doen? Hoeveel plaatsen heeft het OCMW nu reeds en hoeveel zijn daarvan benut? Zal Brugge in bijkomende opvangplaatsen voorzien?
• en tot slot herhaal ik mijn reeds jarenlange gestelde vraag naar het voorzien van bed, bad, medische zorgen en juridische hulp voor de transmigranten in Zeebrugge zodat niet langer ook hier mensen buiten moeten zien te overleven en steeds opnieuw hun leven riskeren in een poging het VK te bereiken.

Charlotte Storme
Gemeenteraadslid