De staat van het wegdek van onder meer de Katelijnestraat, Steenstraat, Geldmunstraat, Noord- en Zuidzandstraat, Wollestraat, ’t Zand … is erbarmelijk te noemen. Behalve dat de Muur van Geraardsbergen bergop of bergaf rijden is, is er geen verschil meer. Het is er gevaarlijk voor fietsers en de veiligheid kan er met zo’n wegdek niet langer gegarandeerd worden.Zeer onlangs nog , deze middag, merkte ik dat er in de Wollestraat een put is doordat er 3 à 4 kasseistenen weg zijn, verdwenen. Als ik in die put terechtkom met de fiets dan val ik; dan is de Stad hiervoor aansprakelijk. Als fietser tracht je dan maar zoveel als mogelijk de putten te ontwijken, waardoor je noodgedwongen meer naar de baan moeten kijken dan goed is en waardoor je je, zeker in het toeristisch seizoen, nog ongemakkelijker voelt tussen de heen en weer lopende mensenzee. Wat dit laatste betreft, is het stuk Katelijnestraat waar het grenst aan de Mariastraat een waar huzarenstuk. Dit stukje van de Mariastraat is anderzijds dan weer een voorbeeld hoe het wel kan, de toeristen even buiten beschouwing gelaten. Geen putten, losliggende of verdwenen kasseien. Mooi vlak. Voor ouders met een kind op de fiets is het nog minder veilig rijden. En mensen met een beperking die zich verplaatsen met een electronische rolstoel kunnen al helemaal geen gebruik meer maken van sommige straten in de binnenstad. Wanneer wordt dit euvel eindelijk aangepakt, en dit op een duurzame wijze ? Met kwalitatief hoogstaand materiaal, dat niet na enkele jaren al stuk gereden is, goede voegingen, een goede ondergrond. Hiervoor dienen de nodige clausules te voorzien in het bestek, en controle door de stadsambtenaren. En met oog voor het comfort van de fietser, zowel wat het gebruikte materiaal betreft, als wat betreft de inrichting van de straat. Geen paaltjes, noch omegaprofielen bijvoorbeeld.