Onlangs op het havencongres werden enkele principes naar voor geschoven die het havenbestuur zal gebruiken om de haven verder te ontwikkelen. Een haven heeft zoveel facetten en zit ingebed in een maatschappelijk web dat ik hier wil focussen op slechts twee aspecten uit de planmatige visietekst. Uit die tekst blijkt dat er onder andere zal ingezet worden om: productiebedrijven die lading genereren,en lading zelfaan te trekken naar Zeebrugge. Hierbij wordt verwezen naar de ambitie van de haven om een “Clean port” te zijn. Maar dat legt vooral de nadruk op naleven van milieuwetgeving op Brugs grondgebied. Ten aanzien van beide doelstellingen zou ik graag eens weten vanuit welke basisprincipes deze queesten worden aangevat. Welke principes hanteert men om enerzijds bedrijven op te beoordelen alvorens ze naar Zeebrugge te lokken? En welke criteria haalt met boven als men lading aantrekt? Ik zinspeel natuurlijk hierop: het is — me dunkt — in de 21ste eeuw belangrijk dat we geen bedrijven willen die eigenlijk niet duurzaam bezig zijn. Lees: we willen geen bedrijven die het welzijn van mensen hier of elders in de wereld onder druk zetten. Of we willen evenmin dat we ladingen laten passeren waarover we eigenlijk meer beschaamd moeten zijn (cf. pangasius) dan fier. Met Groen Brugge zijn we overtuigd dat een moderne haven om beide doelstellingen te verwezenlijken een set duurzame principes moet hanteren. Om te beginnen.Heeft de haven een betekenisvolle toetssteen in deze? Een set duurzame principes waarmee de wereld wordt afgeschuimd naar bedrijven enerzijds en lading anderzijds? Bruno MostreyGemeenteraadslid