Vooreerst en naar goede gewoonte wil ik de diensten bedanken voor hun overzichtelijke, degelijke werk en de goeie presentatie van de documenten. Ook de opvolging van de verschillende bijkomende vragen die ik heb gesteld aan de diensten was correct en van goede kwaliteit.   Als je een tijdje in de politiek zit, en ik kan me voorstellen dat dat nog meer geldt voor wie er reeds zeer lang in zit, kun je soms het gevoel krijgen dat steeds dezelfde dingen moet zeggen, dat alles weerkeert, er weinig vooruitgang is. Je zou er cynisch van kunnen worden, of bitter. Omdat ik steeds een nefast houding heb gevonden voor burger die aan politiek doet, probeer ik me daartegen te wapenen.   Ik heb twee zaken gevonden, die ik de vorige jaren voornaam in mijn tussenkomst over de budgetten telkens aanhaalde, en waar ik nu evolutie in zie. Telkens wees ik er op dat een goed energiebeleid de stad veel geld kan besparen. Vorige week heb ik de cijfers hieromtrent opgevraagd bij schepen Hoste. Daarin stel ik vast dat de tendens rond het gasverbruik sinds korte tijd dalend is. Een dat dat de stad honderduizenden euro's oplevert. Ik hoop dat dit komt door maatregelen die met energiebesapring te maken hebben. Indien dit zo is, zou ik hier graag meer over horen. Maar sowieso is dit een vooruitgang die te bejubelen valt. IK vermoed overigens dat dergelijke winsten ook rond electriciteit nog te boeken zijn. Door de onvergelijkbaarheid van de cijfers die ik van de schepen kreeg met die uit je budgetten kon ik niet volledig de vergelijking maken. Met de cijfers die ik wel zag bleek er een stagnering,   Vorige jaren maakte ik ook gewag van de financiële bedreigingen die uitgingen van de projecties van de pensioenkosten, bijvoorbeeld de responsabiliseringsbijdragen, voor de budgettaire toekomst van de stad. Schepen Laloo, heeft toen ,zoals beloofd, een extra berek gewijd hieraan. Ook zien we, dat er nu door stad extra inspanning worden geleverd op dit vlak en dat er nu correcter mee wordt omgegaan. Hiervoor wil ik de schepen dan ook bedanken.   Als ik de evolutie bekijk van de stadsontvangsten van 1993 tot nu stel ik van dat gemiddelde stijging die deze legislatuur word aangenomen hoger ligt dan het gemiddelde van deze periode, ondanks het feit dat daar de groeigekke jaren 90 bijzitten. Als ik recenter kijk, dan is de stijging in ontvangsten die nu verwacht wordt de komende jaren, substantieel veel hoger dan die die we gekend hebben tussen 2009 en 2013. Tussen 2009 en 2013 groeiden de ontvangsten met gemiddeld 1,78% voor 2016 tot 2019 rekent men op een gemiddelde groei 2,96. Ik heb vragen bij het realisme van die inschatting, en ik denk dat deze mogelijk veel te optimistisch zijn ingeschat. De vraag is hier of wel rekening gehouden met de nieuwe context, bijvoorbeeld de besparingen vanuit Vlaanderen en het Federale niveau die Brugge treffen? Bijvoorbeeld het bevriezen van de sectorale subisidies? Het dalen van de aanvullende personenbelasting door de federale taxshift? De impact van het niet toekennen van de werkgeversbijdragen voor besturen? Het dividendverlies in de intercommunales, enerzijds door de crisis die stilaan systemisch geworden is, anderzijds door het invoeren van de vennootschapsbelasting bij de intergemeentelijke samenwerkingsverbanden. Het schrappen van de onroerende voorheffing op machines. De problemen bij IVBO? Wat ik ook eigenaardig vind, de inkomsten uit parkeergelden, een combinatie de inkomsten uit parkeertickets en de zogenaamde boetes. In 2014 bracht dit 3.720.000 euro op, en voor de rest van de legislatuur rekent men er op hetzelfde bedrag binnen te halen. Mijn verwijt aan de vorige burgemeester was dat zijn parkeerbeleid minder mobiliteitsmotieven diende dan wel verdoken belastingen waren op binnenstadbewoners. Het nieuwe mobiliteitsplan streeft er naar dat we minder wagens in de binnenstad krijgen en zegt oplossingen te bieden voor de parkeerdruk in de binnenstad voor de gewone Bruggeling. Dan begrijp ik niet waarom de parkeerboetes niet zouden zakken? Houdt de begroting te optimistisch, geen rekening met het nieuwe beleid of rekent men er op dat het nieuwe mobiliteitsplan helemaal niet zal doen wat het pretendeert? Ik ben zeer benieuwd hierover het antwoord te weten. Dit over de verwachte ontvangsten, de volgens ons te optimistisch zijn ingeschat.   Omgekeerd, en ook hiervoor heb ik vergeleken met de vorige versies van het meerjarenbudget worden er voor de jaren 2016, 2017 en 2018 meer uitgaven gepland dan oorspronkelijk in de meerjarenplanning ingeschreven. Met andere woorden, hoewel de schepen steeds zegt dat het gaat om optimistische schattingen, zeggen de cijfers toch iets anders, zowel langs ontvangstenzijde als langs inkomstenzijde. De marge wordt dus dunner.   De stadsschuld, men verwijst hier graag naar de vroegere prestaties die vooral 15 jaar geleden geleverd zijn. Die stadsschuld die was 99.179.000 miljoen gepland in 2014 aan het begin van de meerjarenplanning en zes miljoen minder in de jaarrekening van 2014. Dat lijkt op het eerste zicht goed nieuws. Kijken we echter verder in de meerjarenbegroting dan stellen we vast dat de verwachtingen van hoe de schuld over de komende jaren zal oplopen tot 2019 blijven echter min of meer gelijk: namelijk 133.000.000. Dat doet natuurlijk vermoeden dat het verschil in het niet aangaan, van nieuwe schulden voor een groot stuk ook te maken heeft met investeringen die voor zich werden uitgeschoven. Bovendien waren er dat jaar eenmalige budgettaire meevallers, de 8000.000 miljoen van elia en de verkoop van ECS, zonder dewelke de schuld steviger zou zijn toegenomen. Bovendien, als inderdaad zal blijken wat ik eerder aanhaalde, namelijk dat de inkomsten te optimistisch werden ingeschat, en dat de uitgaven stilletjesaan ook meer oplopen dan eerst verwacht dan zal de schuldratio hoger zijn dan altijd werd voorgehouden. En dan komen we tot de kern van de begroting: schepen Laloo verwijst altijd terecht dat de schuldratio en zeer belangrijke kernindicator is voor de financiële gezondheid van de stad. Wij treden hem daarin bij. Maar een schuldeneconomie, zoals diegene waar we ons in bevinden, gaat natuurlijk ook altijd uit van steeds maar verdere groei, zo blijft de schuld betaalbaar in verhouding tot het totale budget, of bij landen in vgl met het bnp. Oneindige groei is natuurlijk niet mogelijk in een eindige wereld. Nu, dat is een ander, macroeconomisch verhaal. Maar het wijst ons op dezelfde uitgangspunten in de begroting: dat we een groeiende schuld hebben is inderdaad niet zo erg als ook de ontvangsten groeien en de schuldratio daardoor min of meer dezelfde blijft. Als deze groei echter niet voldoet aan realistische verwachtingen, zowel qua eigen inkomsten en dotatie en dergelijke, als omtrent macro economische trends, dan zouden de optimistische schattingen omtrent de schuldratio wel eens bezijden de waarheid kunnen zijn. Men mag niet vergeten dat economische trends of financiële gewoontes, niet de kracht of statuut hebben van natuurwetten, waar men blindelings van kan uitgaan. Wij maken ons zorgen om de schuldratio.   Nieuwe investeringen: daarover zijn we recent tussengekomen: We zijn akkoord met zaken als vrijzinnig huis, studentenhuis. De investeringen in Sint Michiels, hoewel bedenkingen bij de modaliteiten, daar staan we ook achter.   Rond het voetbalstadion: we zijn verwonderd dat het stadsbestuur nu reeds centen inschrijft. Hierbj wordt vooruitgelopen op de feiten, de procedures zijn nog lopende en men verkoopt nu reeds voor de zoveelste maal het vel van de beer voor hij geschoten is. Bovendien werd steeds gesteld dat het stadsbestuur niet zou tussenkomen financieel in het stadiondossier. Van dit principe wordt nu voor het eerst afgeweken. Ik las laatst dat de clubvoorzitter zei, dat de afgeschafte subsidies van zijn vrienden in de Vlaamse regering, dat hij dat niet erg vond. Hij was immers ondernemer en die hadden volgens hem geen subsidies nodig. Los van het feit deze uitspraak niet overeenstemt met de werkelijkheid, gezien de overheidssteun die Club op verschillende manieren krijgt, stel ik voor de we de suggestie van de club voorzitter volgen en de belastingbetaler in deze crisistijden niet laten opdraaien voor de particuliere wensen in dit stadiondossier, er zijn betere en dringendere inversteringsopportuniteiten voor het toekomstfonds.   Daarnaast merken we dat nu de investeringen die gebruikmaken van het toekomstfonds bekend raken, nog 30 miljoen van de 50 schieten nu over, dat zij niet prioritair gaan naar de transitie naar een nieuwe economie. Met andere beleidsniveaus die falen om de toekomst voor te bereiden ligt de verantwoordelijkheid steeds meer bij het lokale om een energietransitie door te voeren, om naar een circulaire economie te gaan, om de peer to peer economie uit te bouwen, om microfabrieken te trekken, …. We moeten nu onze toekomst voorbereiden, en de lokale overheid, in casu het Brugse stadsbestuur moet hierin zijn verantwoordelijkheid nemen. We blijven hier echter de nodige budgetten voor missen.   Ook missen we een rode draad, een visie in het eigendomsbeleid van de stad. Intussen is nog altijd niet duidelijk wat er met de Poortersloge zal gebeuren, nochtans een belangrijke investering. Wat we al helemaal niet begrijpen, en dit vinden we een van de slechtste beslissingen tot nu toe van deze legislatuur is de verdoken sale en leasebackoperatie van het stadskantoor. De gebouwen die worden verkocht in de braambergstraat, Vlamingsdam en Ridderstraat brengen samen 2.150.000 euro op. Het geld dat het stadsbestuur hiervoor krijgt is door het nieuwe project Huis van de Bruggeling opgesoupeerd begin maart 2018. Tegen eind 2019 heeft het al meer gekost aan huurlasten alleen al. Wij vinden dit geen duurzame manier om met centen om te gaan. Een stad met een groot patrimonium die een gebouw gaat huren en daar patrimonium voor verkoopt, dat is onbegrijpelijk. Zeker als kort daarvoor nog werd geboden op een gebouw waarvan men niet wist wat er mee te doen (postgebouw) er een heeft gekocht waar men niet weet wat mee gedaan (poortersloge), het OCMW, dat zal inkantelen, bezit een prachtig pand, het Minnewater dat perfect kan dienen om een stadskantoor met uitgebreide backoffice te husivesten, met alle liggingsvoordelen van de Mediamarktsite. Onbegrijpelijk.   Kortom: met groen vinden we dat er zeer omzichtig moet worden omgesprongen met de groeiverwachtingen van de inkomsten, Brugge moet als lokale veel meer investeren in een nieuwe, duurzame economie met toekomst en in duurzame energiebesparing. Dit zal ook zuurstof geven aan toekomstige begrotingen. Wij vragen dat er een groot debat komt in de de schoot van de gemeenteraad over het patrimoniumbeleid van de stad. Dit zijn zaken met een impact over de legislaturen heen, dus hier moet een breed politiek debat over gevoerd worden. Daarbij geven we al mee dat onduurzame financiële transacties, zoals sale en lease back operaties met een omweggetje, voor ons niet kunnen.   Wij hebben de plicht onze stad door te geven in een gezonde toestand financieel, ecologisch en economisch.