In de komende legislatuur gaan 243 personeelsleden van Brugge in pensioen.   Omdat de stad wil besparen, worden zij niet vervangen; zo stelt het stadsbestuur in haar meerjarenplanning. “Dit is niet realistisch en niet wenselijk”, stelt Groen Brugge.   “We begrijpen dat het bestuur voor een financiële uitdaging staat en dat er soms moeilijke keuzes moeten worden gemaakt.” zo stelt Sammy Roelant, fractieleider van Groen.”Maar ik heb de indruk dat men niet onderbouwd tot deze beslissing is gekomen. De stoere borstklopperij ten koste van een ongerust personeel diende vooral om de begroting te doen sluiten.”     De totale niet-vervanging is op heel veel vlakken niet realistisch.     Ten eerste is er een ruime vork van vijf jaar (tussen 60 en 65 waarbinnen men in pensioen kan gaan) die zowel tot gevolg kan hebben dat de eerste pensioneringsgolf gespreid kan gebeuren maar evengoed dat de bijna volledige pensioneringsgolf in 1 jaar valt. Hoe men in dat geval zonder vervangingen de machinerie van de stad Brugge zal draaiende houden is onbekend.     Ten tweede: over sommige functies kan je je nog inbeelden dat ze zonder veel bijkomende opleidingen met interne verschuivingen kunnen ingevuld worden. Maar een heel groot deel van de taken die worden opgenomen door het personeel zijn gespecialiseerd tot zeer gespecialiseerd. Een specialist ruimtelijke ordening intern laten vervangen lijkt me bijvoorbeeld uiterst moeilijk. De regel is hoe groter de specialisatie hoe moeilijker de vervanging intern kan.       Ten derde de kennis, know how en ervaring die wegvallen bij de pensionering van een goede ambtenaar moet je kunnen opvangen door een tijdlang mensen dubbel te laten lopen, zodanig dat nieuwelingen optimaal aan de start van hun nieuwe taak verschijnen. Dit is gemakkelijk te realiseren bij een externe aanwerving, zeer moeilijk bij een interne verschuiving.     Ten vierde: op geen enkel moment werd in rekening gebracht hoeveel mensen nu eigenlijk minimaal nodig zijn om de bestuurlijke taken op een kwaliteitsvolle manier uit te voeren. Maar ook op een manier waarbij je het personeel niet uitperst als een citroen en die mensen met enthousiasme en engagement voor de stad laten werken. Als je 1 op7 mensen weghaalt uit het raderwerk, is de druk en de stress die je op de 6 blijvers legt onmenselijk. Hier moet de stad zich een goede voorbeeldwerkgever tonen. Ook dit zal ongetwijfeld gevolgen hebben op de dienstverlening.     “Met Groen mee in de meerderheid zijn we er in het OCMW van Brugge in geslaagd te besparen en het plaatje financieel toch te doen kloppen, met maar 7 niet-vervangingen. We bepleiten dat het stadsbestuur de oefening opnieuw maakt en een realistischer inschatting maakt van de vervangingsgraad. Volledige niet-vervanging is voor Groen geen optie.” aldus Sammy Roelant “ En tegelijk willen we er bij het bestuur sterk op aandringen om de verkrampte, defensieve houding te verlaten en op een ontspannen manier de dialoog aan te gaan als ze beslissingen nemen. In dit geval met de vakbonden en het personeel. Tot nu toe laat de inspraak en communicatie op dit vlak heel wat te wensen over. Het is volslagen absurd en onbegrijpelijk dat er niet diepgaand met de vakbonden gesproken werd over dit ingrijpende plan. Maar ook de diensthoofden werden niet geraadpleegd. Wanneer het gaat over personeelszaken is dit niet alleen harteloos maar ook contraproductief”