In 2010 richtten Westtoer, toerisme Oostende en stad Brugge de vzw toeristische ontsluiting op. Hiermee wilden ze onder meer nieuwe vliegverbindingen ondersteunen. Als reden voor het subsidiëren van deze klimaatnefaste vervoersmodus werd gegeven dat het toerisme diende ondersteund te worden. In 2015 werd dan, na vijf jaar, eindelijk een vlucht gevonden die in aanmerking kwam om te subsidiëren: de lijn Oostende- Barcelona El Prat. “Hoewel de bedrijfsstrategie van Jetairfly reeds jaren is om Belgische toeristen goedkoop naar het buitenland te vliegen en niet zozeer om toeristen naar ons land te brengen werd de deal beklonken en trok de vzw Toeristische ontsluiting 180.000 Euro belastingsgeld uit om deze lijn te ondersteunen. 30.000 euro hiervan worden opgehoest door de Brugse belastingbetaler.” zegt Sammy Roelant, raadslid voor Groen. “Dat een zwaar gesubsidieerde mobiliteitsvorm als luchtvaart nog extra ondersteuning krijgt is al bijna onmogelijk te verantwoorden. Maar bovendien rezen er ernstige vermoedens over de inkomende toeristische capaciteit van de Jetairvluchten. Daarop besloot ik de zaak te onderzoeken.”   Jetairfly weigerde echter transparantie tegenover haar subsidieverleners: “Omwille van het competitief gevoelig karakter van de vraag kan JAF als beursgenoteerd bedrijf geen specifieke passagierscijfers voor deze verbinding bezorgen.” Zo leest het antwoord op de schriftelijke vraag van Roelant. “Vreemd dat een overheid subsidies verleend zonder die precies te kunnen evalueren op hun nut en effect, en dat een ontvangende instantie zich zo hooghartig aan transparantie kan onttrekken.” zo reageert hij. Niettemin leren extrapolaties van de vluchtcijfers ons dat het om maximum zo’n 1956 Spaanse toeristen zou gaan die gebruikt maakten van de vlucht. “Dat betekent dat elke Spaanse vliegtuigpassagier ons minstens 92 euro kost aan subsidies. Zijn dit toeristen die Oostende, Brugge of andere locaties in West-Vlaanderen bezoeken? Geen idee. Evengoed reizen die mensen door naar Gent, Antwerpen of een bestemming over de landsgrenzen.” oordeelt Roelant. Hoe dit ooit een gezond en rendabel economisch verhaal kan zijn is mij volledig onduidelijk. In deze tijden waar de toeristische sector in Brugge het moeilijk heeft is het oordeelkundig inzetten van middelen noodzakelijk. Bovendien, het klimaatplan indachtig kunnen we beter inzetten op duurzame mobiliteitsmodi om Brugge te ontsluiten. “Met Groen Brugge zouden we het nuttiger vinden om deze middelen bijvoorbeeld te investeren in een busverbinding naar Rijsel. Zo zou een groot contingent toeristen uit Ile De France en Londen en omgeving op een comfortabele en vlotte manier Brugge te laten bereiken via het station van Rijsel. Het is immers ecologisch verantwoorder en toekomstgerichter in te zetten op de 500 kilometercirkel om toeristen te trekken, maar bovendien zal het een veel efficiëntere inzet zijn van middelen zijn dan de huidige verspillende keuze voor de vliegtuiglijn Oostende -El Prat.” besluit Sammy Roelant