je kunt dit stukje ook hier lezen: http://pascaldigital.blogspot.be/2012/09/schrikkel-244.html Ik was bij Remi langsgegaan om hem op weg te helpen op de campagneblog en daarna zouden we natuurlijk een kop koffie drinken. Remi vertelde honderduit. Over zijn verhuizing naar Brugge zeven jaar geleden, over zijn politiek engagement, over hoe en waar hij vroeger woonde, over de tuin die hij daar onderhield en de potten die hij er draaide, over het weefgetouw van zijn vrouw, over de kinderen – ja, daar draait het altijd op uit: de kinderen. Het lief en – helaas – het leed. Remi haalde chocolade boven en poseerde graag bij het brood dat hij die middag had gebakken.